Mieszkańcy Kanady

W 2010 roku Kanada była domem dla około 34 milionów ludzi. Jako naród, Kanada ma trzy ludy założycielskie: Aborygenów, Francuzów i Brytyjczyków. Jednak w całej historii kraju imigracja również odgrywała ważną rolę w budowaniu kanadyjskiego społeczeństwa.

Narody założycielskie Kanady

“Aborygeni” to ludzie, których przodkowie żyli w Kanadzie przed przybyciem europejskich odkrywców, pionierów i osadników. Termin ten odnosi się do trzech różnych grup: Pierwszych Narodów (czasami nazywanych “Indianami”), Eskimosów i Metysów. Rdzenni mieszkańcy żyją w całej Kanadzie w swoich własnych społecznościach, jak również w miastach. Mają ciekawe kultury i wnoszą ważny wkład w społeczeństwo kanadyjskie.

Biblioteki

Biblioteki publiczne są doskonałym źródłem bezpłatnych informacji dla nowo przybyłych. Większość z nich oferuje dostęp do Internetu i różnych zasobów na wiele różnych tematów. Wiele bibliotek posiada również zbiory książek i gazet w różnych językach świata. Personel może pomóc Ci znaleźć potrzebne informacje. Niektóre biblioteki mają pracowników osiedlowych, którzy oferują szereg usług specjalnie dla nowo przybyłych. Listę lokalnych bibliotek można znaleźć w Blue Pages lub w Internecie.

Obrona Kanady

W Kanadzie służba wojskowa nie jest wymagana, ale jest to szlachetny zawód i doskonały wybór kariery. Do pracy w tym zawodzie można wybrać:

Królewskiej Marynarce Wojennej Kanady (Royal Canadian Navy);
Armii Kanadyjskiej; lub
Królewskich Kanadyjskich Siłach Powietrznych.
Policja

Kanadyjska policja zajmuje się bezpieczeństwem ludzi i egzekwowaniem prawa. Istnieją różne rodzaje policji, w tym federalna, prowincjonalna, terytorialna i miejska. Numer lokalnej policji można znaleźć na pierwszych stronach książki telefonicznej. Jeśli musisz zadzwonić na policję w nagłym wypadku, zadzwoń pod numer 911.

Numer ubezpieczenia społecznego SIN

O nadanie numeru SIN należy ubiegać się jak najszybciej po przyjeździe do Kanady. SIN to dziewięciocyfrowy numer nadawany przez Service Canada w imieniu rządu federalnego. Numer ten będzie Ci potrzebny do podjęcia pracy w Kanadzie lub ubiegania się o programy i świadczenia rządowe.

Składając wniosek o nadanie numeru SIN, musisz przedstawić jeden z następujących dokumentów:

1) Stali rezydenci:

-CIC Permanent Resident Card: Jest to jedyny akceptowany dokument, jeśli Państwa podanie o pobyt stały zostało rozpatrzone w Kanadzie.

-Confirmation of Permanent Residence and Counter-Package for visas affixed to an overseas passport or travel document.

2) Mieszkańcy tymczasowi:

Pozwolenie na pracę wydane przez CIC.
Pozwolenie na naukę wydane przez CIC.
Rejestr gości CIC wskazujący, że są Państwo uprawnieni do pracy w Kanadzie.
Legitymacja dyplomatyczna i zezwolenie na pracę wydane przez Departament Spraw Zagranicznych i Handlu Międzynarodowego.
Karta zdrowia

W Kanadzie rządy opłacają wiele aspektów opieki zdrowotnej z pieniędzy pochodzących z podatków. Oznacza to, że nie płacisz za większość usług, gdy idziesz do lekarza, kliniki lub szpitala. Więcej szczegółów na temat systemu opieki zdrowotnej w Kanadzie znajdziesz w części poświęconej kanadyjskiej opiece zdrowotnej.

Aby uzyskać opiekę zdrowotną w Kanadzie, będziesz potrzebować karty ubezpieczenia zdrowotnego. Kartę tę musisz okazać za każdym razem, gdy potrzebujesz usług medycznych.

Poprawa znajomości języka angielskiego i/lub francuskiego

Kanada jest krajem o oficjalnej dwujęzyczności.

W Kanadzie obowiązują dwa języki urzędowe: Angielski i Francuski.

Angielski jest najczęściej używanym językiem w większości prowincji i terytoriów. Poza Quebekiem, 82 procent Kanadyjczyków mówi po angielsku.

Francuski jest głównym językiem używanym w Quebecu oraz w niektórych regionach Ontario, Nowego Brunszwiku i Manitoby. Ponadto w większości pozostałych części Kanady istnieją społeczności francuskojęzyczne. W Quebecu jest również duża mniejszość osób mówiących po angielsku.

Wszystkie oficjalne usługi rządu federalnego, publikacje i dokumenty są dostępne zarówno w języku angielskim, jak i francuskim.

Testy i certyfikaty biegłości językowej

W niektórych przypadkach mogą Państwo potrzebować (lub muszą) udowodnić swój poziom znajomości języka angielskiego lub francuskiego (na przykład przy ubieganiu się o pracę lub wstępie na uniwersytet lub do college’u). W takich przypadkach należy zawsze sprawdzić, jaki rodzaj dowodu jest wymagany. Szereg testów językowych jest jednak powszechnie akceptowanych. Są to testy biegłości językowej, które można wykorzystać w różnych sytuacjach. Testy te i certyfikaty są oferowane przez niezależne organizacje, a nie przez rząd kanadyjski. Testy te można zdawać w placówkach na terenie całego kraju.

Oto niektóre z najbardziej uznanych testów i certyfikatów języka angielskiego:

-International English Language Testing System (IELTS). Więcej informacji oraz listę ośrodków egzaminacyjnych można znaleźć na stronie www.ielts.org.

-Canadian English Language Proficiency Index Program (CELPIP) www.celpiptest.ca.

-Test z języka angielskiego jako obcego (TOEFL: powszechnie wymagany przez uniwersytety i szkoły wyższe) www.ets.org/toefl

Zatrudnienie i dochody

Znalezienie pracy jest głównym priorytetem dla wielu nowo przybyłych. Znalezienie pracy odpowiadającej Twoim kwalifikacjom i zainteresowaniom jest jednym z największych wyzwań związanych z osiedleniem się w Kanadzie. Dla wielu osób pierwsza praca w Kanadzie może nie być najbardziej satysfakcjonująca. Budowanie swoich kwalifikacji i zdobywanie kanadyjskiego doświadczenia może zająć trochę czasu, zanim znajdziesz pracę, której naprawdę pragniesz.

Aby pracować w Kanadzie, będziesz potrzebować numeru ubezpieczenia społecznego (SIN), który jest wydawany przez Service Canada w imieniu rządu federalnego. Wniosek o nadanie numeru SIN należy złożyć niezwłocznie po przybyciu do Kanady.

Uznanie zagranicznego oświadczenia o wiarygodności

Jeśli myślisz o zamieszkaniu i pracy w Kanadzie, musisz wiedzieć o uznawaniu. Zrozumienie, w jaki sposób uznawane są Twoje referencje edukacyjne i zawodowe, pomoże Ci przystosować się do życia i pracy w Kanadzie.

Uznawanie zagranicznych poświadczeń to proces sprawdzania, czy wykształcenie, szkolenia i doświadczenie zawodowe zdobyte w innym kraju spełniają standardy określone dla pracowników kanadyjskich.

Prawa pracownicze

W Kanadzie, prowincjonalne i federalne prawa pracy mają na celu ochronę pracowników i pracodawców. Prawa te określają minimalne płace, standardy bezpieczeństwa i higieny pracy, godziny pracy, urlopy rodzicielskie i płatne urlopy roczne oraz zapewniają ochronę dzieciom. Istnieją również prawa, które zapobiegają niesprawiedliwemu traktowaniu pracowników przez pracodawców ze względu na płeć, wiek, rasę, religię, niepełnosprawność lub orientację seksualną. Przed rozpoczęciem pracy w Kanadzie powinieneś zapoznać się z przepisami prawa pracy obowiązującymi w poszczególnych prowincjach oraz przepisami federalnymi.

W Kanadzie masz prawo do wstąpienia do związku zawodowego i często jest to wymóg niedobrowolny, niezależnie od tego, czy się na to zdecydujesz, czy nie. Opłaty na rzecz związku będą potrącane z Twojego wynagrodzenia.

Jeśli uważasz, że Twój pracodawca lub związek zawodowy potraktował Cię niesprawiedliwie, możesz zwrócić się o poradę lub pomoc do urzędnika Ministerstwa Pracy w prowincji lub na terytorium, gdzie pracujesz.

Ubezpieczenie od utraty pracy

Jeśli jesteś bezrobotny, możesz kwalifikować się do ubezpieczenia od bezrobocia (EI) w zależności od tego, czy spełniasz pewne wymagania. EI zapewnia tymczasową pomoc finansową (regularne świadczenia) podczas poszukiwania pracy lub podnoszenia kwalifikacji.

Możesz również otrzymać tymczasową pomoc finansową z EI, jeśli jesteś bezrobotny:

chory, ranny lub poddany kwarantannie z powodów zdrowotnych;

w ciąży lub podczas opieki nad noworodkiem lub dzieckiem adoptowanym; lub
opiekujesz się członkiem rodziny, który jest poważnie chory z wysokim ryzykiem śmierci.
Jeśli pracujesz w Kanadzie, musisz płacić składki na EI, aby móc z niego korzystać w razie potrzeby.

Opieka nad dziećmi

Jeśli pracujesz i masz małe dzieci, być może będziesz musiał zorganizować opiekę nad nimi. W Kanadzie większość rodzin nie zostawia dzieci poniżej 12 roku życia samych w domu. Może się zdarzyć, że będziesz musiała poprosić członka rodziny lub zapłacić komuś za opiekę nad dziećmi, gdy będziesz w pracy. Istnieje wiele opcji opieki nad dziećmi: licencjonowane ośrodki opieki dziennej, przedszkola, ośrodki opieki dziennej “drop-in” oraz usługi opieki domowej.

Emerytury : Kanadyjski plan emerytalny

Kanadyjski Plan Emerytalny (CPP) jest programem dla pracowników i ich rodzin. Zapewnia on ochronę przed utratą dochodów z powodu przejścia na emeryturę, niepełnosprawności lub śmierci.

Każdy kto pracuje w Kanadzie jest zobowiązany do płacenia składek na CPP. Twój pracodawca potrąci składki na CPP bezpośrednio z Twojej wypłaty. Kwota, którą płacisz, zależy od twojej pensji. Jeśli jesteś samozatrudniony, składka jest oparta na dochodzie netto z działalności gospodarczej (po kosztach).

Edukacja

Rodzice są przede wszystkim odpowiedzialni za edukację swoich dzieci. Aby pomóc rodzicom, w Kanadzie rządy prowincji i terytoriów administrują i regulują systemy edukacyjne. Nie ma federalnego departamentu edukacji ani krajowego systemu edukacji. Zamiast tego, każda prowincja i terytorium ma swój własny system edukacji. Systemy edukacji są generalnie podobne w całej Kanadzie, z pewnymi różnicami pomiędzy prowincjami i terytoriami.

W niektórych prowincjach i terytoriach jest tylko jedno ministerstwo lub departament edukacji, podczas gdy w innych są dwa: jedno odpowiedzialne za edukację podstawową i średnią, a drugie za edukację policealną. Ministerstwa lub departamenty edukacji w prowincji lub terytorium, w którym mieszkasz, są głównym źródłem informacji rządowych na temat wszystkich spraw związanych z edukacją.

Szkolnictwo podstawowe i średnie

Przegląd edukacji podstawowej i średniej

Edukacja podstawowa i średnia to dwa podstawowe poziomy edukacji dla dzieci i młodzieży w Kanadzie. Razem te dwa poziomy obejmują do 12 lat nauki szkolnej. Edukacja zazwyczaj rozpoczyna się od przedszkola (które przygotowuje dzieci do środowiska szkolnego), a następnie od klas 1 do 12 w większości prowincji i terytoriów. Uczniowie przechodzą ze szkoły podstawowej do średniej między klasą 6 a 8, w zależności od prowincji lub terytorium. Uczniowie, którzy pomyślnie ukończą edukację w szkole średniej otrzymują dyplom ukończenia szkoły średniej.

Rok szkolny rozpoczyna się zazwyczaj pod koniec sierpnia i kończy pod koniec czerwca. Dzieci uczęszczają do szkoły od poniedziałku do piątku w ciągu roku szkolnego (z wyłączeniem świąt).

Wszystkie dzieci i młodzież w Kanadzie mają dostęp do bezpłatnej, finansowanej przez podatników edukacji na poziomie podstawowym i średnim w szkołach publicznych (choć mogą obowiązywać wymogi dotyczące wieku i miejsca zamieszkania). Większość uczniów w Kanadzie uczęszcza do szkół publicznych, ale w większości rejonów istnieją również prywatne szkoły podstawowe i średnie, które stanowią alternatywę dla państwowych szkół publicznych.

Ponieważ Kanada jest krajem dwujęzycznym, w całym kraju dostępne są szkoły w języku angielskim i francuskim (nawet na obszarach, gdzie jeden z języków jest bardziej popularny od drugiego).

Zgodnie z prawem, dzieci muszą uczęszczać do szkoły od 5 lub 6 roku życia do osiągnięcia wieku 16-18 lat, w zależności od prowincji lub terytorium. Rodzice mają jednak prawo do samodzielnej edukacji dzieci w domu, a nie w szkole publicznej lub prywatnej.

Różne aspekty życia szkolnego w Kanadzie

Nauczyciele: Nauczyciele zazwyczaj mają wykształcenie wyższe.

Klasy mieszane: W większości szkół chłopcy i dziewczynki uczą się razem w tej samej klasie. Jednak niektóre szkoły prywatne są przeznaczone tylko dla chłopców lub dziewcząt.

Program nauczania: W każdej prowincji i terytorium istnieje oficjalny program nauczania, który określa, czego uczniowie będą się uczyć w poszczególnych klasach.

Religia: Każdy region ma swój własny oficjalny program nauczania, który określa, czego uczniowie będą się uczyć w każdej klasie: Kanadyjczycy praktykują religię według wielu różnych tradycji i mogą życzyć sobie, aby ich dzieci były kształcone zgodnie z ich przekonaniami. W niektórych prowincjach istnieją oddzielne “katolickie” szkoły publiczne, do których mogą uczęszczać uczniowie dowolnej religii. W większości gmin istnieją również różne szkoły prywatne o przynależności religijnej. Ponieważ rodzice są ostatecznie odpowiedzialni za edukację swoich dzieci, nie powinni wahać się rozmawiać z nauczycielami o treści wszelkich informacji religijnych, jakie otrzymują ich dzieci, czy to w szkołach publicznych, czy prywatnych.

Podręczniki i materiały szkolne: Szkoły wypożyczają podręczniki swoim uczniom. Rodzice są zazwyczaj odpowiedzialni za zapewnienie dzieciom materiałów szkolnych (np. ołówków, papieru i zestawów do geometrii).

Specjalne potrzeby: Uczniowie, którzy mają specjalne potrzeby wynikające z trudności fizycznych, poznawczych, psychologicznych, emocjonalnych, behawioralnych, językowych lub innych, mogą otrzymać specjalne wsparcie, albo w standardowej szkole, albo w szkole specjalnie dostosowanej do ich potrzeb.

Karty zgłoszeniowe: Każda szkoła przygotowuje karty zgłoszeniowe kilka razy w ciągu roku szkolnego, aby poinformować rodziców o postępach ich dziecka.

Nieobecność w szkole: W Kanadzie dzieci muszą uczęszczać do szkoły każdego dnia. Jeśli dziecko jest nieobecne w szkole z powodu choroby lub z powodów osobistych (np. śmierć w rodzinie), należy poinformować o tym szkołę.

On lub ona dotrze do szkoły: Dzieci mogą chodzić do i ze szkoły z rodzicami, autobusem szkolnym (czasami zapewnionym przez szkołę za niewielką opłatą lub bezpłatnie dla rodziców) lub samodzielnie (pieszo lub środkami transportu publicznego), gdy są starsze. Zapytaj w szkole o informacje na temat autobusów szkolnych. Wybierając szkołę dla swoich dzieci, należy wziąć pod uwagę dojazd z domu do szkoły.

Zamykanie szkół: Szkoły są czasami zamykane na jeden lub więcej dni w zimie z powodu burzy śnieżnej lub dużego mrozu. Jeśli tak się stanie, za pośrednictwem szkoły lub lokalnych kanałów radiowych i telewizyjnych zostaną wydane ogłoszenia informujące rodziców, że ich dzieci muszą pozostać w domu tego dnia.

Kodeks ubioru: Szkoły zazwyczaj posiadają dress code, który opisuje ubrania, które dzieci mogą nosić w szkole. Niektóre szkoły (głównie prywatne) wymagają od dzieci noszenia mundurków. W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących dress code’u należy skontaktować się ze szkołą.

Zajęcia pozalekcyjne: Zajęcia dodatkowe to zajęcia, które odbywają się poza godzinami lekcyjnymi (przed szkołą, po szkole lub podczas lunchu). Zajęcia te obejmują sport, sztukę, kluby hobbystyczne, itp. Każda szkoła oferuje różne zajęcia pozalekcyjne dla uczniów. Zajęcia te mogą pomóc Twojemu dziecku nawiązać przyjaźnie, przyzwyczaić się do kanadyjskiego systemu szkolnego i rozwinąć zainteresowania w dziedzinach wykraczających poza program szkolny.

Wycieczki terenowe: Szkoły organizują wycieczki terenowe dla uczniów, aby odwiedzili miejsca ważne dla ich edukacji (na przykład muzea, miejsca pracy, instytucje kulturalne i dzielnice miast). Przed i po wycieczce nauczyciele będą pracować z uczniami nad materiałami związanymi z wycieczką.

Mobbing: Zastraszanie wśród dzieci jest niefortunną rzeczywistością i czasami mogą być w to zamieszane uprzedzenia rasowe. Znęcanie się nie powinno być tolerowane w szkołach w całej Kanadzie, więc jeśli Twoje dziecko jest narażone na takie znęcanie się, upewnij się, że porozmawiasz z nauczycielem lub administracją szkoły. I

Edukacja policealna

W Kanadzie istnieją różne rodzaje instytucji edukacji policealnej i wiele form edukacji policealnej. Niektóre instytucje są “uznane”, co oznacza, że rząd prowincji lub terytorialny dał im uprawnienia do przyznawania stopni, dyplomów, certyfikatów lub innych kwalifikacji. Rządy mają procedury zapewniające, że te instytucje i programy, które oferują, spełniają ich standardy. Inne instytucje nie przechodzą przez rządową kontrolę jakości i nie są oficjalnie uznawane. Aby dowiedzieć się, czy dana instytucja jest oficjalnie uznana, skontaktuj się z ministerstwem odpowiedzialnym za edukację policealną w Twojej prowincji lub terytorium.

Uniwersytety

W Kanadzie uniwersytety są niezależnymi instytucjami, które są częściowo finansowane przez rząd, chociaż nadal trzeba płacić czesne. Uniwersytety oferują programy, które prowadzą do różnych stopni w różnych dyscyplinach i przedmiotach. Stopień licencjata jest podstawowym stopniem przyznawanym przez kanadyjskie uniwersytety i zazwyczaj trwa od trzech do czterech lat. Stopień magistra jest bardziej zaawansowanym stopniem, który zazwyczaj wymaga od jednego do trzech dodatkowych lat studiów. Stopień doktora jest najbardziej zaawansowanym stopniem oferowanym przez kanadyjskie uniwersytety i zazwyczaj wymaga trzech lub więcej lat studiów i badań po uzyskaniu stopnia magistra. W zawodach regulowanych, takich jak medycyna, prawo i edukacja, studenci oprócz studiów muszą odbyć staż lub zdać standardowy egzamin. Muszą ukończyć wszystkie te etapy przed uzyskaniem licencji na pracę w swoim zawodzie.

Warunki mieszkaniowe

Zakwaterowanie tymczasowe

Jedną z pierwszych potrzeb po przyjeździe do Kanady jest tymczasowe miejsce zamieszkania do czasu, gdy będziesz mógł wynająć lub kupić długoterminowy dom. Jeśli nie masz w Kanadzie rodziny lub przyjaciół, u których mógłbyś się zatrzymać, jedną z opcji jest pobyt w hotelu lub hostelu.

Większość hoteli oferuje prywatne pokoje i łazienki z telefonem, łączem internetowym i telewizorem. Niektóre z nich mają pokoje z małymi kuchniami, dzięki którym zaoszczędzisz pieniądze przygotowując własne posiłki zamiast jeść w restauracji. Koszty hoteli różnią się w obrębie każdego miasta, w zależności od ogólnej jakości, dostępnych usług i lokalizacji. Na stronach internetowych i w przewodnikach turystycznych ogólny standard i koszt może być wskazany przez liczbę gwiazdek, które pojawiają się po nazwie hotelu. Pięć gwiazdek oznacza zazwyczaj najwyższy standard i koszt, a jedna gwiazdka – najniższy.

Hostele są bardziej podstawową wersją hotelu. W większości hosteli można dostać albo prywatny pokój, albo łóżko w dużym pokoju, które dzieli się z innymi ludźmi. Pralnie są zazwyczaj wspólne i często jest kuchnia, w której można przygotować własne posiłki. Koszty i standard hosteli są różne, ale wiele z nich oferuje czystą, wygodną i tanią alternatywę dla hoteli.

Hotel lub hostel powinieneś zarezerwować co najmniej kilka tygodni przed przylotem do Kanady. Rezerwując z wyprzedzeniem, prawdopodobnie zaoszczędzisz pieniądze i będziesz miał większe szanse na znalezienie dostępnych pokoi. Postaraj się znaleźć hotel lub hostel, który jest położony centralnie i blisko środków transportu publicznego. Uważaj na bardzo tanie hotele lub hostele. Mogą one znajdować się w nieprzyjemnych miejscach lub mieć bardzo niski standard.

Aby znaleźć odpowiedni hotel lub hostel, możesz:

Wejść online do Yellow Pages i wpisać “hotels” lub “hostels”;

wyszukać w Internecie stronę turystyczną miasta lub miejscowości, w której się osiedlisz (wpisz “turystyka” + “[nazwa miejscowości]”) i przeczytać listę miejsc noclegowych;

poszukaj w Internecie hoteli i hosteli w mieście lub wsi, w której zamierzasz się osiedlić;

kup w księgarni w swoim kraju przewodnik turystyczny po Kanadzie z ofertami hoteli i hosteli;

udać się do punktu informacyjnego na lotnisku po przylocie (jeżeli nie zarezerwowali Państwo noclegu przed przylotem).

Większość hoteli i hosteli posiada strony internetowe z cenami, zdjęciami, mapą lokalizacji i opisem oferowanych usług.

Kredyty na mieszkania – Canada Mortgage and Housing Corporation

Canada Mortgage and Housing Corporation (CMHC) jest agencją mieszkaniową rządu federalnego. CMHC zapewnia mieszkańcom Kanady – w tym nowicjuszom – informacje i narzędzia potrzebne do podejmowania świadomych decyzji mieszkaniowych. CMHC posiada stronę internetową przeznaczoną specjalnie dla nowicjuszy, którą można znaleźć pod adresem www.cmhc.ca/newcomers. Wydaje również różne publikacje drukowane dla nowicjuszy, w tym Newcomer’s Guide to Canadian Housing: How to Find, Rent or Buy a Home in Canada.

Rodzaje mieszkań w Kanadzie: How to Find, Rent or Buy a Home in Canada (Jak znaleźć, wynająć lub kupić dom w Kanadzie)

Apartamenty do wynajęcia – Jednorodzinne jednostki w budynku lub domu. Większość mieszkań ma jedną, dwie lub trzy sypialnie; jednostki typu “bachelor” mają jeden pokój, który służy jako salon i sypialnia.

        Pokoje do wynajęcia – Duże domy są czasami podzielone na kilka prywatnych sypialni, które są wynajmowane osobom dzielącym kuchnię i łazienkę.

        Condos – Większość condos istnieje w budynkach z wieloma jednostkami. Właściciel płaci miesięczne opłaty do korporacji condos, która przeprowadza konserwację i naprawy w zależności od potrzeb. Condos może być dobrym wyborem dla kupujących po raz pierwszy, ponieważ jest to zazwyczaj jedna z tańszych opcji. Aby uzyskać więcej informacji na temat condominium, odwiedź stronę www.cmhc.ca i w polu wyszukiwania wpisz “Przewodnik dla kupujących condominium”.

Domy – Istnieją domy jednorodzinne z otaczającą je posesją, a także bliźniaki i kamienice, w których każdy dom dzieli ścianę z innym.

Lokatorzy i właściciele

Twój “właściciel” to osoba, która jest właścicielem domu lub budynku, w którym mieszkasz. W przypadku większych budynków, właściciel może zatrudnić “zarządcę nieruchomości” lub “kuratora” do pobierania czynszu i zarządzania budynkiem.

Obowiązki właściciela i najemcy mogą się różnić w różnych prowincjach lub terytoriach. CMHC udostępnia arkusze informacyjne, które opisują aspekty procesu najmu i związane z nim prawa w różnych prowincjach i terytoriach. Arkusze informacyjne zawierają również informacje kontaktowe do regionalnych i lokalnych władz odpowiedzialnych za wynajem oraz powiązane linki. Jeśli planujesz wynająć dom, powinieneś przeczytać arkusz informacyjny dla prowincji lub terytorium, w którym mieszkasz. Formularze informacyjne można znaleźć na stronie www.cmhc-schl.gc.ca/en/co/reho.

Ogólnie rzecz biorąc, właściciel domu jest odpowiedzialny za:

        Pobieranie czynszu;

        Utrzymanie budynku w bezpiecznym i dobrym stanie;

        Zapewnienie wszystkiego, co jest dostarczane z mieszkaniem i jest wliczone w czynsz (np. lodówka, kuchenka, ogrzewanie); oraz

        Serwisowanie i płacenie za naprawy, gdy coś w Twoim domu przestaje działać.

Jako najemca, jesteś ogólnie odpowiedzialny za:

Płacenie czynszu w całości i na czas;

Utrzymywanie domu w czystości i w dobrym stanie;

Kontaktowanie się z wynajmującym za każdym razem, kiedy coś wymaga naprawy lub serwisu; oraz

Pozwolenie właścicielowi lub zarządcy na wejście do Twojego domu w celu dokonania napraw lub pokazania mieszkania innym lokatorom, jeśli się wyprowadzasz. Twój wynajmujący musi Cię poinformować z odpowiednim wyprzedzeniem przed wejściem do lokalu.

Jeżeli wynajmujący nie wypełnia swoich obowiązków, możesz skontaktować się z władzami wynajmującego w prowincji lub terytorium, gdzie mieszkasz, aby uzyskać pomoc, korzystając z danych kontaktowych podanych w tabeli 10.1.

Inne formy zakwaterowania

Mieszkania wspomagane przez rząd

W całej Kanadzie rządy subsydiują lub płacą część czynszu, aby pomóc osobom o niskich dochodach w opłacaniu domów i mieszkań. W większości przypadków na te dotowane domy trzeba długo czekać – czasem wiele lat. Zasady różnią się od prowincji do prowincji, terytorium do terytorium, a czasami od miasta do miasta. Ogólnie rzecz biorąc, imigranci lądowi lub uchodźcy mają prawo wprowadzić się do subsydiowanych domów, ale rzadko kiedy mają pierwszeństwo przed innymi osobami na liście oczekujących. Nie można zapisać się na listę oczekujących na mieszkanie przed przyjazdem do Kanady.

Dlatego większość uprawnionych imigrantów mieszka w prywatnie wynajmowanych mieszkaniach, zanim będą mogli wprowadzić się do mieszkań subsydiowanych. Po przyjeździe do Kanady należy zasięgnąć informacji na temat lokalnych mieszkań subsydiowanych (lista organizacji obsługujących imigrantów znajduje się na stronie www.cic.gc.ca/english/newcomers/map/services.asp).

Mieszkania spółdzielcze

Mieszkania spółdzielcze to grupa mieszkań lub domów, które są wspólną własnością i są zarządzane przez mieszkających w nich “członków”. Ponieważ większość spółdzielni nie jest nastawiona na zysk, czynsze są często poniżej średniej. Oczekuje się jednak, że będziesz aktywnie uczestniczył w zarządzaniu i utrzymaniu spółdzielni. Aby zostać członkiem spółdzielni, składasz wniosek do rady zarządzającej spółdzielni, w której chcesz zamieszkać. Jeśli wniosek zostanie zaakceptowany, zazwyczaj podpisuje się “umowę najmu”, która jest umową prawną podobną do umowy najmu. Aby znaleźć listę spółdzielni mieszkaniowych w Twoim mieście, sprawdź Yellow Pages lub poszukaj w Internecie.

Mieszkania dla studentów szkół wyższych

Większość uniwersytetów i szkół wyższych posiada dział mieszkaniowy, który dostarcza studentom informacji na temat zakwaterowania na i poza kampusem. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z działem mieszkaniowym uniwersytetu lub college’u, do którego planujesz uczęszczać.

Zakwaterowanie w nagłych wypadkach

Zakwaterowanie w nagłych wypadkach (czasami nazywane “schroniskami”) to krótkoterminowe zakwaterowanie dla osób bezdomnych lub osób w kryzysie. Jest to bezpieczne miejsce, w którym można uzyskać podstawowe potrzeby, takie jak tymczasowe schronienie, prysznic, pieniądze i jedzenie. Zakwaterowanie awaryjne jest pomocne, jeśli zostałeś eksmitowany z domu, nie masz schronienia lub jesteś narażony na wykorzystanie, jeśli jesteś w swoim domu.

Pracownicy schroniska i wolontariusze udzielą Ci wsparcia i informacji. Mogą pomóc Ci uzyskać poradę prawną, wsparcie finansowe i nowe miejsce zamieszkania, jeśli tego właśnie chcesz. Mają również żywność, ubrania, pieluchy i zabawki na wypadek, gdybyś nie miał czasu na spakowanie tych rzeczy. Jeśli jesteś maltretowany, pracownicy schroniska nie powiedzą osobie, która cię maltretowała, gdzie jesteś.

Schroniska są prowadzone przez grupy społeczne. Ich numery telefonów są zazwyczaj podane na pierwszych stronach książki telefonicznej wraz z innymi numerami alarmowymi. Możesz również zadzwonić do schroniska po poradę (nie musisz nawet podawać swojego nazwiska). Niektórzy pracownicy mówią w różnych językach lub mogą zapewnić tłumacza.

Schronisko dla osób starszych

W Kanadzie istnieje kilka opcji wspomaganego zakwaterowania dla seniorów. Należą do nich finansowane przez rząd i prywatne rezydencje dla seniorów. Rezydencje te zapewniają różnorodne usługi na miejscu, aby pomóc seniorom spełnić ich codzienne potrzeby. Zajrzyj na Niebieskie Strony, aby znaleźć domy seniora finansowane przez rząd oraz na Żółte Strony, aby znaleźć prywatne rezydencje dla seniorów.

Opieka zdrowotna w Kanadzie

Powszechny system opieki zdrowotnej w Kanadzie

Kanadyjski system ubezpieczeń zdrowotnych ma na celu zapewnienie wszystkim Kanadyjczykom dostępu do opieki zdrowotnej.

Wszyscy obywatele Kanady i osoby na stałe zamieszkujące w Kanadzie mogą ubiegać się o publiczne ubezpieczenie zdrowotne. Jeśli posiadasz publiczne ubezpieczenie zdrowotne, nie płacisz bezpośrednio za większość usług medycznych. Zamiast tego wszyscy Kanadyjczycy przyczyniają się do płacenia podatków na ich rzecz. Korzystając z usług publicznej służby zdrowia, należy okazać kartę ubezpieczenia zdrowotnego w szpitalu lub klinice medycznej.

Zamiast jednego narodowego planu, kanadyjski program opieki zdrowotnej składa się z prowincyjnych i terytorialnych planów ubezpieczeń zdrowotnych. Wszystkie te plany mają pewne wspólne cechy i standardy. Istnieją jednak różnice, dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jakie usługi medyczne i procedury obejmuje dana prowincja lub terytorium, ponieważ mogą one nie być takie same w innych obszarach.

Wszystkie prowincje i terytoria, bez względu na to, gdzie mieszkasz lub gdzie możesz podróżować w Kanadzie, zapewniają bezpłatną opiekę medyczną w nagłych wypadkach, nawet jeśli nie otrzymałeś jeszcze rządowej karty zdrowia. W przypadku niektórych nowo przybyłych osób mogą obowiązywać ograniczenia w zależności od ich statusu jako nowo przybyłych.

W nagłych przypadkach udaj się do najbliższego szpitala. Jeśli udasz się do kliniki na prowincji lub w rejonie, gdzie nie jesteś mieszkańcem, możesz zostać obciążony opłatą.

Znalezienie lekarza i dentysty

Lekarze

Wielu Kanadyjczyków ma swojego lekarza rodzinnego, do którego udaje się za każdym razem, gdy potrzebuje opieki medycznej. Lekarz rodzinny zapewnia całą podstawową opiekę zdrowotną, w tym leczenie w przypadku choroby i zachęcanie do profilaktyki zdrowotnej. Oznacza to, że będzie on wykonywał badania w celu wykrycia i leczenia problemów wcześnie, zanim zachorujesz (np. badania krwi, badania ciśnienia, wymaz z papy). W razie potrzeby Twój lekarz ogólny wyśle Cię do specjalisty.

Lekarza można znaleźć w Yellow Pages lub uzyskać rekomendację od kogoś znajomego lub z organizacji obsługującej imigrantów (lista organizacji obsługujących imigrantów znajduje się na stronie www.cic.gc.ca/english/newcomers/map/services.asp). Czasami trudno jest znaleźć lekarza pierwszego kontaktu, który przyjmuje więcej pacjentów.

Pomoc w nagłych wypadkach

Jeśli potrzebujesz pilnej pomocy medycznej, szybko udaj się na oddział ratunkowy najbliższego szpitala lub zadzwoń pod numer alarmowy (911). Szpitale są wymienione na pierwszych stronach książki telefonicznej.

Połączenie z numerem 911 jest bezpłatne. Wszystkie usługi medyczne w nagłych wypadkach są również bezpłatne w szpitalach.

Pieniądze

Waluta

Oficjalną walutą Kanady jest dolar kanadyjski ($). W jednym dolarze znajduje się 100 centów (¢). Monety, które są bite przez Królewską Mennicę Kanady, różnią się wielkością, kształtem i kolorem. Dzięki temu można je szybko rozróżnić. Na wszystkich monetach znajduje się wizerunek Jej Wysokości Królowej Elżbiety II, Królowej Kanady. Monety posiadają również pseudonimy, którymi posługują się Kanadyjczycy w życiu codziennym. Należą do nich:

1 cent – grosz, z wizerunkiem liści klonowych na odwrocie (grosz został wycofany z obiegu w 2012 roku);

        5¢ – nikiel, z wizerunkiem bobra na odwrocie;

        10¢ – grosz, z wizerunkiem słynnego szkunera żaglowego Bluenose na plecach;

        25¢ – ćwierćdolarówka, z wizerunkiem karibu lub łosia na plecach;

        1¢ – dolar lub “loon”, z wizerunkiem zwykłego loona na plecach;

        2¢ – dwa dolary lub “toonie”, z wizerunkiem niedźwiedzia polarnego na plecach.

Koszty utrzymania

Koszty życia w Kanadzie różnią się znacznie w zależności od prowincji lub terytorium, w którym się osiedlasz. Koszty różnią się również w zależności od dużych miast i obszarów wiejskich. Mieszkanie w mniejszym mieście lub na wsi jest zazwyczaj tańsze. Więcej informacji na temat kosztów utrzymania można znaleźć na stronie internetowej prowincji lub terytorium lub miasta, do którego się Państwo udają.

Podatki

Mieszkańcy Kanady płacą różne podatki na wszystkich trzech poziomach rządowych: federalnym, prowincjonalnym lub terytorialnym oraz miejskim. Podatki te są wykorzystywane do finansowania programów i usług rządowych, w tym zdrowia i edukacji.

Wiedza o tym, jak działa system podatkowy, zarówno w całej Kanadzie, jak i w poszczególnych prowincjach i terytoriach, jest ważnym elementem skutecznego osiedlenia się w Kanadzie.

Ponieważ Kanada jest federacją, opodatkowanie w Kanadzie jest wspólnym obowiązkiem rządu federalnego i różnych rządów prowincji i terytoriów. Kanadyjskie prowincje i terytoria mają możliwość nakładania podatków od dochodów, konsumpcji i bogactwa, podobnie jak rząd federalny.

-podatek dochodowy od osób fizycznych w imieniu wszystkich prowincji z wyjątkiem Quebecu, poprzez system jednej deklaracji podatkowej;

    – podatek dochodowy od osób prawnych w imieniu wszystkich prowincji z wyjątkiem Quebecu i Alberty; oraz

    -część zharmonizowanego podatku od sprzedaży (HST), która przekracza federalną stawkę podatku od wartości dodanej (GST) dla prowincji, które go wprowadziły.

Podatki federalne są pobierane przez Kanadyjski Urząd Skarbowy (CRA). Zgodnie z warunkami umów o pobieraniu podatków, CRA pobiera je i przekazuje do prowincji:

Aktualne stawki podatku od sprzedaży, czyli ile podatku płaci się od zakupów.